ضعف اعصاب یا فرسودگی عصبی چیست؟
اصطلاح ضعف اعصاب اولین بار در سال 1860 میلادی توسط روانپزشک و عصب شناس آمریکایی”جورج میلربرد” به کار برده شد. ضعف اعصاب نتیجه تخلیه ی سلول عصبی از ذخیره مواد غذایی اش می باشد که این تخلیه بر اثر استرس هایی همچون کار اضافی ایجاد می شود. به عبارت دیگر فرسودگی عصبی به مجموعهای از اختلالات عصبی اطلاق می شود که باعث ضعیف و بیحرکت شدن برخی از قسمتها و اعضای بدن میشود. برای برخی افراد، این شرایط موقتی است و برای برخی افراد دیگر دایمی می باشد؛ که برای این بیماران، اصطلاح بیمار اعصاب و روان به کار می رود.
بروز این بیماری به دو صورت می باشد:
- در نوع اول بیمار پس از تلاش ذهنی، خستگی زیادی را تجربه می کند که با کاهش نسبی در عملکرد وی در زمینه های شغلی و خانوادگی همراه می باشد.
- در نوع دوم بیمار با کمترین فعالیت احساس خسنگی و ضعف بدنی می کند که همراه با درد، ناراحتی عضلانی و ناتوانی در شل کردن عضلات است.
آیا می دانید کمبود کدام ویتامین ها باعث ضعف اعصاب و ایجاد بیماری های اعصاب و روان می شوند؟
ویتامین D: این ویتامین ترمیم سلول ها را بر عهده دارد و باعث تسهیل رشد بافت مغز می شود، با وجود این ماده سلول های مغزی سالم تر می مانند و مستقیم بر روی توانایی ذهنی و حافظه نقش دارند. کمبود این ویتامین باعث ناراحتی، اضطراب و افسردگی می شود.
ویتامین B: این ویتامین در بدن غذا را به سوخت تبدیل می کند و کمک می کند تا بدن انرژی خود را حفظ کند، همچنین می تواند سلول های آسیب دیده را ترمیم کند. کمبود این ویتامین منجر به افسردگی، اضطراب، فوبیا و دیگر اختلالات عصبی می شود.
امگا 3 : امگا 3 باعث افزایش عملکرد مغزی می شود و روحیه شاد و مثبت را بالا می برد. امگا3 فعالیت سلول B را افزایش می دهد و باعث تولید آنتی بادی و به طبع باعث کاهش التهاب بدن می شد. کمبود این ویتامین نیز عوارضی دارد از جمله باعث اختلال بی توجهی، افسردگی، اختلالات شخصیتی، اسکیزوفرنی و سایر بیماری های اعصاب و روان می شود.
آمینواسیدها: آمینو اسیدها زنجیرههای پروتئینی را میسازند. این ویتامین به بدن کمک می کند تا عضله سازی کند و برای سلامت عملکرد مغز نیز مناسب هستند. کمبود آن میتواند باعث افسردگی، نارسایی مغزی و کم شدن تمرکز شود.
زینک: مانند دیگر ویتامین ها باعث افزایش غملکرد مغز می شود، همچنین باعث فعال شدن سیستم عصبی مرکزی و جانبی می شود، تعادل هورمون ها را به عهده دارد. کمبود این ویتامین باعث ایجاد افسردگی، اضطراب، اختلالات غذا خوردن و اسکیزوفرنی می شود.
آهن: آهن برای سلامت مغز و سیستم عصبی یکی از ضروریترین ویتامین ها است و کمبود آن میتواند باعث افسردگی، اضطراب، کاهش تمرکز، آلزایمر و خستگی مفرط شود.
منیزیم: یک ماده معدنی مهم برای آرام سازی بدن می باشد، اگر افراد بیش از حد از غذاهای فرآوری شده، نمک، قند و کافئین استفاده کنند، دچار کمبود منیزیم می شوند. کمبود منیزیم باعث استرس، اضطراب و افسردگی میشود.
سلنیوم: این ماده معدنی باعث سلامت سیستم ایمنی و عملکرد تیروئید، بارداری و پروسههای ضروری دیگر در بدن میشود.کمبود سلنیوم میتواند وضعیتهای خود ایمنی بدن را ایجاد کند؛ همچنین میتواند باعث بیماریهای خود ایمنی، دیابت، سرطان و مرگ شود. مطالعات همچنین نشان میدهد که کمبود سلنیوم با افسردگی و حالات منفی ارتباط دارد.
علائم ضعف اعصاب :
یکی از شایع ترین علائم که تقریبا در میان تمام موارد بالا وجود دارد، احساس ناراحتی و افسردگی می باشد.
سایر علائم عبارتند از احساس خستگی، درد، سیستم ایمنی ضعیف، مشکلات شناختی، ضعف عضلانی، تحلیل رفتن حواس پنجگانه، لرزش و …. می باشد.
نکات مهم و ضروری برای پیشگیری از ضعف اعصاب
از آنجایی که ضعف اعصاب و عدم درمان آن به مرور زمان منجر به ایجاد بیماری های اعصاب و روان می شود، پیشگیری بسیار مفیدتر و آسان تر از درمان است. پیشنهاد می شود برای جلوگیری از این بیماری سیگار یا هر ماده ای که حاوی تنباکو می باشد را ترک کنید، آب و مایعات به میزان کافی بنوشید، خواب و استراحت کافی داشته باشید و از مصرف الکی و مواد مخدر به شدت پرهیز کنید.
درمان
ضعف اعصاب یکی از بیماری هایی می باشد که بسیاری از علائم آن با اختلالات شایع روانشناختی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات شبه جسمی هم پوشی دارد، به همین خاطر تشخیص این بیماری دشوار می شود که در صورت عدم درمان فرد را دچار ناتوانی های جسمی و بیماری های دیگر اعصاب و روان می کند. بروز این بیماری در سنین نوجوانی و همچنین در دوران میانسالی شایع می باشد و عدم درمان این بیماری در دوران کودکی می تواند مشکلات بیرونی از قبیل مشکلاتی در کارکرد تحصیلی مانند افت تحصیلی و مدرسه گریزی را منجر شود. در دوران بزرگسالی عدم درمان این اختلال در عملکرد شغلی تاثیر منفی می گذارد و همچنین روابط زناشویی و اجتماعی فرد را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
همچنین باید توجه داشته باشیم که بیمارانی که دچار ضعف اعصاب می باشند، تمایل بالایی به مصرف دارو دارند، به همین خاطر بهتر است به آن ها این اطمینان داده شود که تجویز دارو فقط در صورتی نشانه های این بیماری را کاهش می دهد که به طور همزمان با روان درمانی همراه شود. همچنین باید به بیمار کمک شود که نه تنها شیوه زندگی را اصلاح کند، بلکه سعی کند بر استرس های زندگی اش غلبه کند و روش کنار آمدن با آنها را بشناسد. در پایان باید خاطر نشان کرد که انتخاب داروی مناسب و دستور مصرف باید حتما زیر نظر روانپزشک صورت گیرد.
3 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
مفیدبود
تلخ بود اما حقیقت بود
ترکیب روح و ذهن پدر و مادر چه از لحاظ ژنتیکی چه احساسی و تربیتی بالاترین عامل قدرت یا ضعف انسان هست.