انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان های دولتی و خصوصی

انتقال بیمار اعصاب و روان توسط تیم حرفه ای و تخصصی مرکز آمبولانس شفا

بيماري رواني چيست و بيمار رواني كيست؟

بيماري رواني نوعي اختلال در عملكرد رفتاري و تعاملات اجتماعي است كه در آن فرد از روال عادي زندگي باز مي‌ماند و ناگزير از دريافت مداخلات پزشكي، درماني و مراقبتي است. بيمار رواني فردي است كه به نوعي از انواع اختلالات رواني مبتلا شده است و نياز به مراقبت و درمان دارد. از اينرو براي دريافت خدمات درماني، لازم است كه به بيمارستان رواني يا مراكز درماني مراجعه كند. انتقال بيمار اعصاب و روان به بيمارستان يا كلينيك‌هاي مراقبت از بيماران رواني، هميشه چندان ساده نيست و گاهي خانواده و تكنسين‌هاي فوريت‌هاي پزشكي را با چالش‌هاي بزرگ و جدي مواجه مي‌كند.

بنابراين حرفه‌اي بودن تيم كاركنان آمبولانس و تكنسين‌هاي فوريت‌هاي پزشكي براي حمل و انتقال بيماران اعصاب و روان به بيمارستان و مسلط‌بودن خانواده‌هاي آنان به مراقبت‌هاي درماني و همكاري با كاركنان آمبولانس، در تسهيل اين امر نقش بسزايي دارد. از اينرو در اين مقاله قصد داريم توضيحاتي پيرامون بيماري رواني و انتقال بيمار اعصاب و روان به بيمارستان ارائه دهيم. با ما همراه باشيد.

انتقال بيماران اعصاب و روان به بيمارستان

تيم حرفه‌اي انتقال‌دهنده بيمار رواني به بيمارستان

اختلالات رواني

روان‌شناسان و روان‌پزشكان، اختلالات رواني را طيف گسترده‌اي از حالت‌هاي روان‌شناختي قلمداد مي‌كنند كه بر روي فكر، احساس و عمل‌كرد رفتاري فرد تأثير منفي می‌گذارند و بروز آنها موجب مي‌شود فرد از فعاليت‌هاي عادي و مستمر زندگي طبيعي خود، از جمله فعاليت‌هاي درسي، شغلي، ارتباطي و ساير مسائل مهم زندگي‌اش باز بماند و در روابط بين فردي‌اش با ديگران و همچنين در درون خود، با مشكلات بسياري روبرو شود. اين اتفاق مي‌تواند در كودكي، نوجواني يا اوايل جواني رخ دهد.

گاهی اختلال رواني برخي از بيماران منحصر به يك دوره است در حالي‌كه براي برخي ديگر ممكن است نشانه‌هاي بيماري به صورت دوره‌اي تكرار شود. برخي از اختلالات با دارو و در منزل قابل مهار و كنترل هستند ولي برخي ديگر نياز به مراقبت و درمان در بيمارستان دارند.

هنگامي كه بيمار ناگزير از دريافت مراقبت و درمان در بيمارستان می‌شود، لازم است با اورژانس تماس گرفته شود تا اورژانس بيماران رواني، بيمار مورد نظر را به بيمارستان انتقال دهد. اين كار هميشه آسان نيست؛ زيرا اولاً مراجعه به روان‌پزشك و بيمارستان رواني در ديدگاه عموم نوعي تابو محسوب مي‌شود و مردم و خود بيمار ديد خوبي به اين مداخلات پزشكي و درماني ندارند، مورد ديگر اين است كه زماني كه لازم مي‌شود بيمار به بيمارستان مراجعه كند حكايت از آن دارد كه بيمار در مرحله بسيار مهم و جدي و گاهي خطرناك بيماري خود قرار دارد و متأسفانه چنين بيماري اغلب بيماري خود را نمي‌پذيرد و معتقد است كاملاً سلامت است و نياز به چنين مراجعات و دريافت مداخلات درماني وجود ندارد.

انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان های دولتی و خصوصی

آمبولانس بيماران رواني

در اين مقطع، متبحر و حرفه‌اي بودن تيم انتقال‌دهنده به وسيله آمبولانس و تسلط، مهارت و همدلي‌شان با خود بيمار و خانواده آن‌ها، بسيار حائز اهميت است و نقش مهمي در فرآيند درمان ايفا مي‌كند. مورد ديگر اين است كه خانواده‌هاي بيماران نيز لازم است با اين اختلالات آشنايي داشته و راه و روش برخورد با بيمار و متقاعد‌كردن او به دريافت مداخلات پزشكي را بدانند.

تكنسين‌هاي فوريت‌هاي پزشكي

انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان های دولتی و خصوصی

مركز آمبولانس شفا

آمبولانس بيماران رواني داراي تجهيزات و امكانات كافي براي انتقال بيماران اعصاب و روان به بيمارستان است ولي نكته مهم‌تر، حرفه‌اي بودن تكنسين‌هاي فوريت‌هاي پزشكي است كه مهارت لازم براي متقاعدكردن بيمار را دارا باشند.

متأسفانه خانواده‌هايي وجود دارند كه با درخواست پنهان‌كاري در رابطه با انتقال بيمار اعصاب و روان به بيمارستان يا دلسوزي‌هاي نابجا براي او، باعث بدتر و حادتر شدن مشكلات بيمار مي‌شوند تا حدي كه‌ آنقدر دير مي‌شود كه درمان‌هاي معمول نمي‌توانند موجب بهبود حال بيمار در كوتاه مدت شوند و نياز به مدت طولاني برای مداوا به وجود مي‌آيد.

البته خانواده بيمار گاهي در اين زمينه حق دارند؛ زيرا هنوز ديدگاه خوبي در مورد بيماري رواني در بين افراد جامعه وجود ندارد و مردم نپذيرفته‌اند همانطور كه به طور مثال بيماري سرطان و نظاير آن نياز به مداوا دارد، بيماري رواني هم نياز به مداوا و گاهي دريافت درمان دارويي دارد و انتقال بيمار اعصاب و روان به مراكز درماني و تحت مراقبت قراردادن او چيزي از ارزش بیمار نمي‌كاهد و موجب افت جايگاه اجتماعي‌اش نمي‌شود؛ چرا كه ابتلاء به بيماري مخصوصاً بيماري‌ها و اختلالات رواني دست خود انسان نيست و معمولاً در بروز این بیماری‌ها، فاکتورهای زیادی از جمله زمينه ژنتيكي و عوامل اجتماعي دخیل‌اند.

بهترین راه‌کار برای بیماران روانی

در این حالت بهترین راه‌کار، درخواست کمک از افراد آموزش‌دیده و خبره فوریت‌های پزشکی است ، مرکز آمبولانس شفا تنها مرکز آمبولانس تخصصی انتقال بیماران اعصاب و روان به بیمارستان است، که دارای کارمندان مجرب، حرفه‌ای و با مهارت در این حوزه است

مدیر مسئول مرکز آمبولانس شفا روانپزشک و متخصص بیماری‌های اعصاب و روان است.

همکاران ما در این مرکز دارای تجربه زیاد و طولانی در رابطه با کار و رفتار مناسب با بیماران مبتلا به اختلالات روانی هستند و به خوبی با چالش‌های این کار حساس ، آشنا هستند

پرسنل مرکز آمیولانس شفا دارای آموزش‌ها و مهارت‌های لازم برای متقاعد نمودن بیمار و خانواده‌های آنان برای انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان و مراکز درمانی هستند و به خانواده‌های بیماران اطمینان می‌دهند که مطابق با شأن  و منزلت اجتماعی، دلواپسی‌ها، دغدغه‌ها و حساسیت‌های آنان و ظرافت‌های این کار خطیر رفتار کنند.

ما ترکیبی از علم و تجربه را به کار بسته ایم تا راه‌کار مناسبی برای انتقال بیمار اعصاب و روان به مراکز درمانی داشته باشیم  . هدف ما از این امر خطیر این است که شرایطی مهیا کنند که خانواده‌های این عزیزان، به جز دغدغه درمان بیماران‌شان، دغدغه و نگرانی‌های دیگری در رابطه با فرآیند انتقال و دیگر مسائل نداشته باشند.

انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان های دولتی و خصوصی
انتقال بیمار اعصاب و روان به بیمارستان های دولتی و خصوصی

مراقبت‌كنندگان بيمار اعصاب و روان

چنانچه در خانواده شما چنين مشكلي وجود داشته باشد، براي انتقال بيمار اعصاب و روان به مراكز مربوطه و دريافت مداخلات درماني مي‌توانيد با مركز آمبولانس شفا تماس گرفته و از خدمات مشفقانه مركز آمبولانس شفابهره‌مند شويد.

رهنمودهاي مهم براي متقاعد كردن بيمار براي پذيرش بيماري

نكته‌هاي مهم براي رفتار و انتقال بيمار اعصاب و روان به بيمارستان

نكات مهمي وجود دارند كه رعايت آنها از طرف اعضاي خانواده بيمار و مراقبت‌كنندگان بيماران رواني، از مرحله انتقال به مركز درماني توسط آمبولانس گرفته تا كادر درمان، موجب مي‌شوند كه بيمار، بهتر با مشكلات خود كنار بيايد و در فرآيند درمان نقش مثبت و فعالي ايفا كند. در واقع همه بايد به صورت يك تيم منسجم با هدفي واحد رفتار كنند تا بيمار به اين اطمينان برسد كه اين تلاش‌ها در جهت بهبودي اوست و خودش نيز بايد در اين كار سهيم باشد تا هر چه زودتر به سلامت كامل برسد. این رهنمودها شامل موارد زیرند:

سؤالات‌تان از بيمار واضح و شفاف، بدون طعنه و با مهرباني باشد و در يك زمان چند سؤال از بيمار نپرسيد تا موجب گيجي او شوید.

هنگامي كه بيمار پذيرفت كه نياز به درمان دارد و انتقال بيمار اعصاب و روان به مراكز درماني با موفقيت همراه بود، همچنان حمايت خود را از او به عمل آوريد و در فرايند درمان دخيل و مؤثر باشيد. عشق و حمايت شما مي‌تواند نقش فعالي در روند درمان داشته باشد.

ميزان توقع و انتظارات خود را از بيمار در سطح معقولي نگه داريد تا با توقع بيش از حد دچار رنجش و نا اميدي او و خودتان نشويد يا انقدر توقع‌تان از او كم و سطح پايين نباشد كه روند درمان را دچار كُندي كنيد.

به بيمار اطمينان بدهيد كه در همه حالات و شرايط، مخصوصاً زماني كه نياز به درددل، تشويق، حمايت يا كمك دارد، در كنارش هستيد و از او حمايت مي‌كنيد.

استرس، حال بيمار رواني را وخيم‌تر مي‌كند. بنابراين فشارها و استرس‌هاي او را كاهش دهيد و از خود بيمار بپرسيد كه چگونه مي‌توانيد به او كمك كنيد و به چه كمك‌ها و حمايت‌هايي نياز دارد.

اين بيماران نياز فراواني به بذل توجه و محبت دارند. بدون احساس نفرت به بيمار اعصاب و روان محبت كنيد و رفتارتان به گونه‌اي باشد كه بين رفتار، گفتار و زبان بدن‌تان هماهنگي وجود داشته‌باشد.

ريزه‌كاري‌هاي رفتار با بيمار اعصاب و روان

  • با بيمار رواني نيز مانند همه افراد قابل احترام، با ادب و احترام رفتار كرده و شخصيت او را تكريم كنيد و بيماري‌اش را نقطه ضعف و موردي براي  بي‌احترامي به او تلقي نكنيد. نكات مثبت  ويژگي‌هاي شخصيتي‌اش را برجسته و بر آنها تأكيد كنيد.
  • هنگامي كه كار مثبت و موفقيت‌آميزي انجام مي‌دهد، هر چند كوچك و يا كم‌ارزش باشد، او را تشويق كنيد و عزت‌نفس و اعتماد به نفس او را ارتقاء ببخشيد.
  • در روابط‌تان با بيمار و ساير اعضاي خانواده به عدالت و انصاف رفتار و كارهاي منزل را تقسيم كنيد.
  • ثبات اخلاقي و رفتاري داشته باشيد.
  • به بيمار وظايف و مسؤليت‌هايي بدهيد تا از پس انجام آنها  برآيد و با تأكيد بر توامندي‌هاي او و تشويق‌اش براي انجام آن وظايف، در او احساس استقلال، ارزشمندي و شايستگي ايجاد كنيد.
  • از درگيري، سروصدا، ايجاد موقعيت‌هاي هيجاني يا استرس‌زا، مشاجرات خانوادگي، سرزنش، برچسب‌هاي منفي و رفتارهايي از اين دست بپرهيزيد.
  • رفتارهاي ناخوشايند بيمار را به عنوان بخشي از علائم و نشانه‌هاي بيماري بپذيريد.
  • نياز بيمار به اطمينان‌خاطر، حمايت و همدلي را برآورده سازيد.
  • با روان‌درمانگر بیمار ارتباط منظم داشته باشيد.
  • به بيمار رواني احساس استقلال بدهيد و با دلسوزي‌هاي بيجا و بي‌مورد، او را زياد به خود وابسته نكنيد.
  • هنگامي كه تغييرات هويتي در بيمار ايجاد مي‌شود و ممكن است مذهبي‌تر يا بي‌اعتقادتر شود و يا بخواهد دوستان ديگر يا الگوي ديگري براي انتخاب همسر بيابد، با او برخورد خشن نداشته‌باشيد و سعي كنيد شنونده خوب و فعال باشيد و به نظراتش احترام بگذاريد حتي اگر نخواهيد آنها را بپذيريد.
  • بيمار را ناديده نگيريد، طرد نكنيد، با او خصمانه و با خشونت رفتار نكنيد، مورد غفلت قرار ندهيد، بيش از حد در امور او دخالت نكنيد و تا حد ممكن از درگير‌هاي هيجاني پرهيز كنيد.

بايدها و نبايدهاي رفتاري در مواجهه با بيمارمبتلا به اختلالات رواني

  • هنگامي كه بيمار مضطرب است خونسردي خود را حفظ كنيد، او را مورد تمسخر قرار ندهيد و به او اطمينان خاطر بدهيد كه همچنان او را دوست داريد.
  • هنگام عصبانيت بيمار رواني، به او نزديك نشويد و به او دست نزنيد؛ زيرا موجب بيشترشدن خشم او خواهيد شد.
  • متقاعدكردن بيمار سايكوز(مخصوصاً بيماران اسكيزوفرني و پارانويا) به  قبول اشتباه بودن  باورهايشان  فقط موجب وخيم‌تر شدن اوضاع و زيادتر شدن تنش مي‌شود و هيچ فايده‌اي در بر ندارد.
  • در رابطه با بيماراني كه متأهل هستند و مثلاً خانمي كه ديگر به فرزندانش رسيدگي نمي‌كند، غذا نمي‌خورد، كارهاي غيرعادي انجام مي‌دهد، افكار خودكشي دارد و مسائلي از اين دست، حتماً با پزشك متخصص تماس بگيريد و براي انتقال بيمار اعصاب و روان به مراكز درماني اقدام كنيد.
  • به بيمار كمك كنيد كه برنامه منظم روزانه داشته باشد و او را به رعايت بهداشت شخصي تشويق كنيد.
  • از مراجعه به فال‌گير و رمال و انجام اين‌گونه كارها كه حاصلي جز اتلاف وقت و سرمايه ندارد و كمكي به بهبود حال بيمار نمي‌كند، بپرهيزيد.
  • حمايت از بيمار رواني مي‌تواند منجر به دور شدن شما از اجتماع يا كاهش فعاليت‌‎هاي اجتماعي‌تان شود. در اين مورد با روان‌درمان‌گران مشورت كرده و با پيوستن به گروه‌هاي حمايت‌كننده سعي كنيد روحيه خود را حفظ كنيد و به روال عادي زندگي‌تان برگرديد تا بتوانيد همچنان از بيمار مبتلا  به اختلالات رواني حمايت كنيد. دريافت روان‌درماني و مشاوره مي‌تواند برايتان سودمند و كمك‌كننده باشد.

تكنسين‌هاي آموزش‌ديده انتقال بيمار اعصاب و روان به بيمارستان

  • در مورد وقت و انرژي‌اي كه مي‌توانيد براي بيمار رواني صرف كنيد و همچنين كارها و فعاليت‌هايي كه در رابطه با بهبود حال او مي‌توانيد انجام دهيد متعادل، واقع‌بين و پايبند باشيد. حد و مرز منطقي براي اقداماتي كه مي‌توانيد انجام دهيد، قرار دهيد تا كنترل زندگي‌تان از دست نرود.
  • مراقب اهداف و اولويت‌هاي خود باشيد و سعي كنيد به منظور حفظ روحيات خود ارتباطات اجتماعي و دوستانه يا فعاليت‌هايي كه به شما نشاط و انگيزه مي‌بخشند را قطع نكنيد.
  • از خواب شبانه كافي، تغذيه خوب و تكنيك‌هاي آرامش‌بخش استفاده كنيد تا سلامت جسمي و روحي خود را حفظ كنيد.
  • اگر مراقبت از بيمار رواني خارج از توان و ظرفيت شماست، از دیگران یا درمان‌گران درخواست كمك و انتقال بیمار اعصاب و روان به مرکز درمانی کنید و بيش از حد به خود فشار وارد نكنيد.
  • به اين نكته توجه كنيد كه در حالت عود علائم سايكوز و اختلال رواني، متقاعدكردن بيمار با دليل و برهان كاري بيهوده و غيرممكن است.

آمبولانس انتقال‌دهنده بیماران